Dla zwierząt czas płynie szybciej niż dla ludzi.
Dla zwierząt czas płynie szybciej niż dla ludzi.
Przyjęło się, iż pierwszy rok życia psa to ok. 14 lat człowieka. Każdy następny rok liczymy jako 7 lat. W takim tempie, starość przychodzi prędzej, a wraz z nią choroby i nieporadność.
Proces ten zależy od gatunku, rasy, wielkości, predyspozycji genetycznych, przebytych chorób, zdarzeń losowych, warunków utrzymania i aktywności fizycznej. U wszystkich jednak starość objawia się podobnie.
Siwe włosy są widoczne dla każdego. Pogorszenie wzroku i słuchu zauważymy często na spacerach, gdy nasz podopieczny potknie się lub „zgubi" opiekuna.
Często występują problemy ortopedyczne (zwyrodnienia kregoslupa, bóle stawów), kardiologiczne (niewydolność krążenia, opuchlizny, arytmie serca, szybsze męczenie się) i wydolnościowe (trudności z oddychaniem, kaszel, słabość, omdlenia). Utrudnione poruszanie, wolniejszy chód mogą być spowodowane osłabieniem mięśni i bólami reumatycznymi. Mniejszy apetyt, zwiększone pragnienie, problemy z wypróżnianiem to niektóre z objawów ze strony układu pokarmowego.
Spadek aktywności równoważony jest wydłużeniem snu. U seniorów częste są schorzenia onkologiczne narządów wewnętrznych, kości.
Starzenie się nie omija również mózgu, zachodzące zmiany mogą prowadzić do zaburzeń w psychice i zachowaniu. Z nimi opiekunowi może być najtrudniej się pogodzić. Dezorientacja (problem z rozpoznawaniem miejsc, ludzi, zagubienie), zaburzenia snu, pogorszenie kontaktu z właścicielem, zaburzenia zachowań wyuczonych pojawiają się u seniorów coraz częściej.
Bezsilność opiekuna jest w jesieni życia podopiecznego bardzo przygnębiająca. Ale czasu zatrzymać się nie da.
Wszystko, co możemy zrobić dla naszego przyjaciela to troskliwa opieka, cierpliwość i miłość.
